Gök gürültüsüyle oynamam gerektiğini hissediyorum.Yıldırımla.
Kod adı: Zeus.
Bugün yolda yürüyordum.Bir elimde sigara.Sonra meskenime geri dönüp köpeğimi aldım.Adı Kerbelos.Ceketimin kapşonunu taktım ve yürümeye başladım.Ayak bileğime kadar uzanan ceketim siyahtı.Gölgem muhteşem gözüküyordu.Ardından akşam güneşi yerini kara bulutlara bıraktı ve şiddetli gök gürültüsüyle yağmur başladı.Şimşekler ardı ardına çakıyordu.Işık saçan gökyüzünden aşağıya doğru baktım ve insanların kaçıştığını gördüm.Acıydı.Kimse kalmıyordu etrafta.Birden yerde siyahı dağıtan bir leke belirdi.Kırmızı.Kandı bu.Başımı yukarı doğru kaldırdığımda boynumdan kafamın yere düştüğünü farkettim.Aldım onu ve boynuma oturttum.Kafamı gövdeme doğru bastırarak yağmurdan rezil hale gelmiş kulübeme geri döndüm.Kerbelos köşeye oturdu.Bana bakıyordu.Ben ise başımı dikip uzandım.
Ürperttim değil mi azıcık?..
Evet işte başımın içindeki şey o kadar bulanıkki bilinçaltımdakileri dökmeye başladım sanırım.Ya da bilincime hiç yerleşmemiş olanları.Her neyse.Ne demiştik, ben aşığım.Zeus'a.
Onu görmek istiyorum.Bugün sadece 5dk görebildim.Özledim.İçimi titratiyor bakışları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder